رد کردن پیوندها
مشاهده
بکشید

Sayyah family private collection

نمایشگاه حاضر: نمایش مجموعه شخصی خانواده سیاح

در مجموعه‌ای که پیش روی شما قرار گرفته است، تمرکز اصلی بر آثار معاصر است، از آنجا که اکثر آثار معاصر در مرحله دوم از مراحل چهارگانه‌ای که آنجلا وتسه تاریخ‌دان هنر در کتاب خود «هنرمند شدن» برمی‌شمارد، قرار می‌گیرند؛ مرحله‌ای که بازار هنوز چندان توجهی به این آثار ندارد و صرفاً منتقدانی تیزبین و مجموعه‌دارانی که بازار هنر آنان را نوآوران یا رواج دهندگان می‌نامد (مانند کارل نیرندوف و سالمون گوگنهایم) به این آثار توجه می‌کنند؛ در این مجموعه تلاش شده تا جمع‌آوری آثار با تمرکز بر این دسته از هنرمندان انجام گیرد. آثار بدون توجه به مد و تب‌وتاب‌های مقطعی و غیرمنطقی دنیای هنر و بر اساس ملاک‌های ارزش‌گذاری آثار در بازار هنر بررسی شده‌اند. لازم به ذکر است ارزش‌گذاری کالاهای فرهنگی عبارت است از تجزیه مفهوم ارزش فرهنگی به حداقل برخی از عناصر سازنده مهم‌تر آن‌ها، مانند: ارزش زیبایی‌شناختی، ارزش معنوی، ارزش تاریخی، اصالت اثر، ارزش نمادین و ارزش اجتماعی که بدون ادعای جامعیت در آثار این مجموعه در نظر گرفته‌شده‌اند. در نهایت عامل سلیقه در جمع‌آوری مجموعه شخصی دخیل است، دیگو کورتز از فعالان دنیای هنر در جایی می‌گوید: «چیزی که به آن سلیقه می‌گوییم عمدتاً فعالیتی فکری است.» از این منظر سلیقه قابلیت شکافته شدن به عناصر کوچک‌تر و مورد تحلیل قرار گرفتن را دارد. اشیای هنری از این دید در حکم طبیعت بی‌جان هستند، اشیایی بدون تحرک و آماده برای مکاشفه این اصل گالری را به مکانی برای توجه و مراقبه تبدیل می‌کند و به مجموعه‌داری جنبه‌ای معنوی می‌بخشد. برای مثال در زمان مواجهه با آثار حامد قجرپور جا می‌خورید و البته لذت می‌برید … کارهای او پیوندی میان روزمرگی و هنر والاست؛ این ویژگی است که کارهای او را برای طیف وسیعی از مخاطبان ملموس می‌سازد. یک مادربزرگ با دیدن کارهای او به یاد قلاب‌گیری‌های خود می‌افتد و هنرمندی با گرایش به هنر سطح بالا با فیگورهای از پا افتاده او ارتباط برقرار کرده و هم‌زمان طنز تلخ پست‌مدرنیستی او را درک می‌کند. در مورد کارهای منظره‌پردازی آرزو شیروانی می‌توان گفت با وجود پیشینه کوتاه اما عالی منظره‌پردازی ایرانی در این مورد بسیار خوب عمل کرده و این جست‌و‌جو را به سطحی از انتزاع هدایت کرده است. در ادامه به آثاری از دشت امکانی که پریا فرخی برای ما گشوده به استقبالی از اشعار خیام همراه با زیبایی‌شناسی ایرانی اما با دیدی تازه و حتی شاید تأمل در باب حقیقت و مفهوم فضا در معماری ایرانی – اسلامی برمی‌خوریم، با مشاهده تمام این‌ها زمانی که در کنار زهرخندی از اردشیر محصص قرار می‌گیرند شاید نشانه‌هایی از آثاری که قرار است در آینده ارائه شوند ببینیم. جستجویی برای یافتن کرانه‌ای نو.

نویسنده : مریم رئیسی

استیتمنت